Cyfrowi tubylcy w muzeum

Dziesięć lat temu pracowałam przy projekcie, który miał na celu digitalizację zasobów piśmienniczych (nuty, listy) muzeum Ludwika van Beethovena w Bonn. Wtedy cyfryzacja dopiero stopniowo trafiała pod strzechy muzeów, teraz to już rzecz oczywista i wykorzystywana powszechnie.
Wiele muzeów oferuje wirtualne spacery po swoich wystawach; umożliwia oglądanie swoich eksponatów z takiej odległości, która nie byłaby fizycznie możliwa będąc w muzeum. Super bliskie zbliżenia pozwalają zobaczyć np. jak artysta prowadził pędzel malując obraz. Jako przykład zachęcam do odwiedzenia strony Google Art Project, gdzie swoje eksponaty pokazują muzea z bardzo bogatymi zasobami (Tate, Metropolitan Museum of Art, Galeria Uffizi).

Dostęp do zasobów muzeów w formie cyfrowej to możliwość zdalnej edukacji wspieranej cyfrowo, ale co z wizytami w muzeach i zwiedzaniem wspieranym cyfrowymi rozwiązaniami? Jak zachęcić dzieci, naszych cyfrowych tubylców, aby wizyta w muzeum nie ograniczała się do wysłuchania (audio)przewodnika i obejrzenia eksponatów w gablocie? Przed tym pytaniem staje coraz więcej placówek muzealnych. Niektóre już zaczynają szukać rozwiązań lub mają propozycje zaangażowania zwiedzających cyfrowymi rozwiązaniami w muzealnictwie do poznawania nie tylko samego muzeum, ale i do zaciekawienia się nauką.

Zachęcam do obejrzenia nagranego webinarium, w którym Barry Joseph, dyrektor działu Cyfrowej Edukacji oraz Inicjatyw Młodzieży w Amerykańskim Muzeum Historii Naturalnej (American Museum of Natural History / New York), opowiada, jak w kierowanym przez niego dziale wykorzystywane są tak bliskie młodym ludziom cyfrowe rozwiązania mające na celu edukację:

Oto opisywane projekty:

1) gry cyfrowe (gracze: pracownicy naukowi kontra uczniowie) rozbudzające zainteresowanie przedmiotami ścisłymi; korzyści: wykorzystanie gier do edukacji - grywalizacja, nauka krytycznej oceny gier pod okiem doświadczonych naukowców
2) użycie Minecraft do tworzenia gier powiązanych z eksponatami
3) zajęcia z wykorzystaniem druku 3D (reprodukcja eksponatów muzealnych)
4) cyfrowe odznaki zamiast ocen do premiowania aktywności oraz określenia stopnia zaawansowania w zdobytej wiedzy
5) programy edukacyjne dla nauczycieli - kursy, seminaria wspierające w edukacji z wykorzystaniem muzealnych zasobów oraz ich możliwości technicznych, a także know-how pracowników muzeów.


Na tym przykładzie możemy też zauważyć jedną ważną rzecz - jak zmienia się rola osób pracujących w działach edukacji muzeów. To są ludzie, którzy tworzą projekty i ścieżki edukacyjne angażujące dzieci, nauczycieli, naukowców; osoby, których zadaniem jest zachęcenie do odwiedzenia muzeum, ponieważ tu można uczyć się interdyscyplinarnie oraz wypróbować nowych technologii zgłębiając wiedzę na dowolny temat.